Göz açıp kapayıncaya kadardır diye tarif ederiz hayatı. Geldik gidiyoruz cümlesinin verdiği cesaretmi, vazgeçişmi bilinmez ama bilinen birşey vardır ki o da geçmişin ılık rüzgarını bile özleyişimizdir. Bizler hep çok güzel insanlar olduk. Birbirimizi sevdik, en güzel komşulukları kurduk, bazen hüzünlü, bazen neşeli misafirliklerimiz oldu, güldük, eğlendik.

Geçmişimizden hep övgüyle bahsettik, gururlandık, onurlandık. Hastalandığımızda, dara düştüğümüzde hep imdada yetişen olduk. Ne sevdalar, aşklar yaşadık. Ahhh diyerek derin derin iç çekişlerimizin arkasında yaşanmışlıklarımızı özledik. Kimbilir belki çok keşke dedik. Ve öyle ya da böyle yaşadık bu günlere geldik. Nice insanlar tanıdık hayatımıza dahil ettik. Çocukluğumuzda fark etmediğimiz kayıplarımızın eksikliğini büyüyünce daha iyi anladık. Yedik, içtik, dans ettik, şarkılar söyledik ne günler geçirdik... Ve o en çok duyduğumuz ya da söylediğimiz cümle " Ah be ne günlerdi Mazide kaldı"...

Şimdi de biz diyoruz ki... Hayat gerçekten çok güzel ve kısa. Avuçlarımızın içinden kayıp gitmeden daha nice anılar biriktirmek için sizi bekliyoruz. Yine güleceğiz, hüzünleneceğiz, seveceğiz unutulmaz anlar yaşayacağız. 

E hadi o zaman gelin çok güzel anları yaşayalım ve gelin "MAZİDE" kalsın...

Maziden Meyhane